Wzrastająca świadomość konsumentów oraz przedsiębiorstw w zakresie dbałości o środowisko przekłada się na bezpośrednie działania niemalże w każdym aspekcie produkcji branży papierniczej. Bycie pro-eko staje się stylem życia wielu osób. Jest to również jeden z najistotniejszych elementów wpływający na pozytywny wizerunek firm. Ma także odzwierciedlenie w stosowaniu się do obowiązujących przepisów prawa w zakresie ochrony środowiska oraz zarządzania zgodnie z założeniami koncepcji zrównoważonego rozwoju.
W tej chwili podstawowe modele procesowe zarządzania środowiskowego to EMAS oraz norma ISO 14001. Rzetelność w przestrzeganiu procedur potwierdzają pozytywne raporty audytów oraz uzyskiwane certyfikacje.
W bieżącym raporcie Konfederacji Europejskiego Przemysłu Papierniczego (CEPI) możemy znaleźć dane produkcji, konsumpcji oraz handlu papierem i tekturą. Wynika z nich, że branża opakowaniowa przykłada ogromną wagę do spełniania wszelkich standardów środowiskowych. Wiele firm minimalizuje negatywny wpływ na środowisko, a często w ogóle takiego nie wywiera. Doskonałym przykładem są ostatnie lata, w których właśnie przemysł papierniczy stał się bardziej samowystarczalny i przyjazny środowisku pod względem produkcji energii.
W liczbach przedstawia się to następująco:
– około 95,3% prądu elektrycznego, jaki wykorzystuje się w procesach produkcji wytwarzany jest w papierniach,
– spadek o 4,7% (2012 do 2014) zużycia energii w przedsiębiorstwach produkujących papier oraz tekturę,
– 56% zużywanej energii w przedsiębiorstwach produkujących papier i tekturę pozyskiwana jest ze spalania biomasy.
Powszechnie wiadomo, że naturalny i odnawialny surowiec, który wykorzystuje się do produkcji papieru to drewno. Bazą produkcji drewna są lasy, a te zwłaszcza obecnie należy chronić i rozwijać. Aby funkcjonowało to w prawidłowy sposób wprowadzona została zasada tzw. podtrzymywanego cyklu papierniczego.
Opiera się ona na:
– bilansowaniu zużywania drzew i ich naturalnego przyrostu,
– ograniczaniu ilości używanych w procesie produkcji papieru surowców nieodnawialnych.
Realizacja tych założeń polega na zakładaniu plantacji drzew szybkorosnących. To właśnie z takich źródeł pochodzi prawie 30% papierniczych mas włóknistych. Istotne jest również wskazanie, że w Europie drewno potrzebne do produkcji papieru pozyskuje się również z cięć sanitarnych i pielęgnacyjnych oraz lasów, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna.
Operując na liczbach szacuje się, że liczba drzew nowo posadzonych jest o ponad 1/3 większa od wyciętych. Przekłada się to na wzrastającą każdego roku powierzchnię europejskich lasów o około 6,5 tys. km2. W skali światowej papier jest najczęściej recyklingowany (60%), pozostawiając daleko za sobą tworzywa sztuczne (7%) oraz metal (36%).
Kolejne medium konieczne do produkcji papieru i tektury to woda. Wykorzystywana ilość w procesach produkcyjnych jest ogromna, jednak około 92,3% powraca z powrotem do zbiorników. Ponadto jest czystsza niż przed jej pobraniem. Jak widać – zaledwie 7,7% zostaje bezpowrotnie wchłonięta w procesie.
Dodatkowo sankcje karne, jakie zostały wprowadzone za przekroczenie nałożonych limitów zanieczyszczeń powodują upowszechnienie realizacji koncepcji tzw. czystych technologii. Polegają one między innymi na identyfikacji przyczyn emisji zanieczyszczeń i ich usunięciu.
Dotyczy to w dużej mierze ilości generowanych w procesie produkcyjnym odpadów. Zadaniem przedsiębiorstw jest ich minimalizowanie. Wytworzony z tektury gotowy wyrób już z złożenia traktowany jest jako potencjalny odpad. Wymaga to zatem już na etapie projektowania przystosowania go do przetworzenia czy utylizacji. Ograniczeniu podlega więc wprowadzanie do papieru związków chemicznych, toksycznych klejów czy farb zawierających metale ciężkie.
Środowiskowa ocena cyklu życia LCA jest metodą, która pozwala na identyfikację potencjalnych obciążeń środowiskowych, które generowane są od momentu pozyskiwania surowca poprzez wytworzenie i wykorzystanie wyrobu aż do jego ostatecznego zlikwidowania. Mierzalnym wskaźnikiem, jaki się wykorzystuje jest tzw. Ślad węglowy. Wyrażony w tonach lub kilogramach określa „całkowitą ilość wyemitowanych gazów cieplarnianych podczas całego cyklu życia opakowania”. Ślad węglowy papieru wynosi zaledwie 1,01037 kg, podczas gdy przykładowo aluminium ma aż 11,9201 kg.
Dodatkowym atutem, podkreślającym ekologiczność opakowań z papieru jest wyróżnienie ich przez Unię Europejską certyfikacją znakiem- przyjazne dla środowiska. Dotyczy to oczywiście tych wyrobów papierowych, które nie stwarzają ekologicznego zagrożenia. Kryteria brane podczas oceny to:
Spełnienie powyższych wymagań gwarantuje w pełni zasłużone określenie takich opakowań jako opakowania ekologiczne.
Źródło:
Biuletyn Opakowaniowy Polskiej Izby Opakowań branżowy kwartalnik informacyjno-promocyjny ROK 22; numer 1 (129); styczeń-marzec 2017r.; ISSN 1734-4603